Βιολογική γεωργία, ή βιολογικά προϊόντα.
Μια έννοια με διαφορετικά νοήματα ανάλογα από το άτομο που την ακούει.
Απ την μία οι παραγωγοί, με τις δυσκολίες της παραγωγής, απ’ την άλλη οι καταναλωτές που επιλέγουν βιολογικά για θέματα υγείας και διατροφής και κάπου ανάμεσα όλοι οι θεσμοί, οι φορείς, οι επιδοτήσεις και οι νόμοι που την διέπουν.
Από τον γεωπόνο της Αγροτικής παιδείας Δρίνη Σάββα
Πως ξεκίνησε
Ο όρος βιολογική γεωργία εμφανίστηκε στις αρχές του 20ου αιώνα, περίπου το 1920.
Στην συνέχεια μεγάλος μέρος της επιστημονικής κοινότητας ασχολήθηκε με τη βιολογική γεωργία και ιδρύθηκε η ένωση για το έδαφος.
Το κίνημα της βιολογικής γεωργίας δυνάμωσε και 70 περίπου χρόνια αργότερα δημοσιεύθηκε ο πρώτος κανονισμός της ΕΟΚ για τα βιολογικά του 1991.
Η βιολογική καλλιέργεια είναι μια γεωργική μέθοδος που παράγει προϊόντα με τη χρήση φυσικών ουσιών, σκευασμάτων και διεργασιών με όσο το δυνατόν λιγότερες περιβαλλοντικές επιπτώσεις.
Έχει ορισμένους στόχους όπως την
αειφορική χρήση των φυσικών πόρων ,
τη διατήρηση της βιοποικοιλότητας ,
τη βελτίωση της γονιμότητας του εδάφους και τη διατήρηση της ποιότητας του νερού.
Με λίγα λόγια ο στόχος της βιολογικής γεωργίας είναι η διατήρηση της φυσικής ισορροπίας στο οικοσύστημα όπως το δημιούργησε η φύση.
Ευρώπη
Η ευρωπαϊκή ένωση προωθεί την βιολογική γεωργία και έχει σχεδιάσει ένα πλαίσιο κανόνων που ορίζουν όλες τις προϋποθέσεις που πρέπει να πληρεί μια εκμετάλλευση για να χαρακτηριστεί και να πιστοποιηθεί ως βιολογική.
Οπότε αν κάποιος παραγωγός αποφασίσει ότι θέλει να γίνει μέλος της βιολογικής καλλιέργειας δεν αρκεί απλά να το πάρει απόφαση.
Πρέπει να ακολουθεί συγκεκριμένους κανόνες και να πάρει τις απαραίτητες πιστοποιησεις για να διακινεί τα προϊόντα του εμπορικά με προστιθέμενη αξία.
Και θα πει κάποιος:
Για ποιο λόγο να πάρω πιστοποιήσεις και να ακολουθώ κανόνες ;
Αφού εγώ ξέρω το χωράφι μου , δεν θα χρησιμοποιώ χημικά άρα θα παράγω βιολογικά.
Τι ισχύει όμως στ’ αλήθεια.
Τα πλαίσια και οι κανόνες δημιουργήθηκαν για να υπάρχει έλεγχος και φυσικά για να υπάρχει εμπιστοσύνη απά τους καταναλωτές που θέλουν να πληρώσουν το ανάλογο αντίκρισμα για να αγοράσουν ένα βιολογικό προϊόν.
Γι αυτό υπάρχει και το λογότυπο βιολογικής παραγωγής της ΕΕ το οποίο μπορούν να χρησιμοποιήσουν μόνο όσοι έχουν πιστοποιηθεί απο εξουσιοδοτημένο φορέα.
Τα βιολογικά προϊόντα κοστίζουν παραπάνω από τα συμβατικά και αυτό δεν μπορεί να σας το αμφισβητήσει κανεις .
Αυτό εξηγείται άμεσα από την μειωμένη παραγωγή μιας βιολογικής καλλιέργειας και από τον αυξημένο βαθμό δυσκολίας για να πετύχουμε ένα ποιοτικό προϊόν.
Γι’ αυτό ακριβώς τον σκοπό υπάρχουν και οι επιδοτήσεις της βιολογικής καλλιέργειας οι οποίες εκτός από το κίνητρο που δίνουν στους παραγωγούς, βοηθούν και στο να γίνεται η εκμετάλλευση βιώσιμη.
Οικονομική σημασία.
Τα βιολογικά είναι ένας κλάδος που αναπτύσσεται με μεγάλη ταχύτητα.
Την τελευταία δεκαετία οι βιολογικές καλλιέργειες έχουν αύξηση πάνω από 65% με τις πωλήσεις τους να βρίσκονται περίπου στα 40 δισεκατομμύρια ευρώ μόνο στα όρια της ευρωπαϊκής ένωσης.
Οι τιμές λιανικής πώλησης ενός βιολογικού προϊόντος στην Ευρώπη είναι κάτι παραπάνω από διπλάσιες σε σχέση με την τιμή ενός συμβατικού .
Αυτό όμως είναι απόλυτα λογικό διότι και οι αποδόσεις της είναι μειωμένες.
Περ’ιπου στο 40% έως και 80% της συμβατικής.
Περίπου το 10% όλων των γεωργικών εκμεταλεύσεων στην Ευρώπη έχουν πιστοποιηθεί ως βιολογικές κι αυτό αναμένεται να αυξηθεί ακόμα περισσότερο με την νέα ΚΑΠ.
Ο λόγος που αναφέρονται αυτοί οι αριθμοί είναι για να αποδειχθεί ότι η βιολογική αγορά δεν είναι πλέον κάτι σπάνιο η μικρής σημασίας, αλλά μια αγορά με μεγάλες δυνατότητες, προσφορά και ζήτηση.
Η απόφαση είναι του παραγωγού, αλλά πριν την πάρει θα πρέπει να εξετάσει όλα τα θετικά αλλά και ‘ολα τα αρνητικά στοιχε’ια που τον περιμένουν.
Διότι μια επιδότηση ή οι υψηλότερες τιμές πώλησης μπορεί να ακούγονται ελπιδοφόρες ιδέες αλλά η έλλειψη αρκετών φυτοπροστατευτικών προϊόντων αλλά και σκευασμάτων θρέψης φέρνουν τον παραγωγό σε δύσκολη θέση στην φροντίδα της καλλιέργειας του.
